Ρετσίνα: από την παράδοση στο σήμερα
Ανάμεσα στους πιο χαρακτηριστικούς και αυθεντικούς τύπους κρασιού του ελληνικού αμπελώνα, η Ρετσίνα ξεχωρίζει για τη μακραίωνη ιστορία και τη μοναδική της ταυτότητα. Η παράδοσή της ξεκινά από την αρχαιότητα, όταν η ρητίνη πεύκου χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση των αμφορέων, προσδίδοντας στο κρασί ιδιαίτερα αρώματα. Ο «ρητινίτης οίνος» ήταν ήδη γνωστός και αγαπητός στους αρχαίους Έλληνες και η παρουσία του συνεχίστηκε αδιάλειπτα στους αιώνες που ακολούθησαν.
Σήμερα, η Ρετσίνα διανύει μια νέα εποχή. Επαναπροσδιορίζεται με τρόπο που αναδεικνύει τον αυθεντικό της χαρακτήρα και την προσαρμοστικότητά της δίπλα σε πιάτα της σύγχρονης γαστρονομίας.
Η προσθήκη ρητίνης πεύκου (Pinus halepensis) κατά τη διάρκεια της ζύμωσης προσδίδει στη Ρετσίνα χαρακτηριστικά αρώματα βοτάνων και μπαχαρικών — πεύκο, φασκόμηλο, δεντρολίβανο, μαστίχα, τζίντζερ — τα οποία συνδυάζονται με τα αρώματα του σταφυλιού. Το αποτέλεσμα είναι κρασιά με φρεσκάδα, ένταση και ισορροπία, που αναδεικνύουν την ταυτότητα του συγκεκριμένου τύπου κρασιού με λεπτότητα και φινέτσα.
Η ποιοτική αναγέννηση μετράει μερικά χρόνια όταν μία νέα γενιά παραγωγών άρχισε να προσεγγίζει τη Ρετσίνα με σεβασμό στην παράδοση αλλά και με τεχνογνωσία. Η χρήση εξαιρετικής πρώτης ύλης από σταφύλια όπως το Σαββατιανό —παραδοσιακή ποικιλία για τη ρετσίνα— αλλά και ο Ροδίτης ή το Ασύρτικο, σε συνδυασμό με την πιο διακριτική χρήση της ρητίνης και τις προσεγμένες οινοποιητικές τεχνικές, έδωσαν νέα πνοή στα κρασιά. Σήμερα η ίδια η προέλευση του ρετσινιού και ο τρόπος εξαγωγής του έχει εξίσου καθοριστική ποιοτική σημασία.
Η Ρετσίνα μπορεί να παραχθεί σε όλη την Ελλάδα, αλλά μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές επιτρέπεται η ένδειξη Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ). Η Αττική, η Εύβοια και η Βοιωτία διαθέτουν συνολικά 15 ΠΓΕ που σχετίζονται με τον τύπο κρασιού, όπως για παράδειγμα η ΠΓΕ Ρετσίνα Αττικής, ΠΓΕ Ρετσίνα Κορωπίου (Αττικής), ΠΓΕ Ρετσίνα Μαρκοπούλου (Αττικής) και ΠΓΕ Ρετσίνα Γιάλτρων, ΠΓΕ Ρετσίνα Βοιωτίας. Στην Αττική, η μακρά εμπειρία και η κυριαρχία του Σαββατιανού έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση ποιοτικών κρασιών από Ρετσίνα με ξεκάθαρη ταυτότητα και γαστρονομική δυναμική. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπως η Πελοπόννησος και η Μακεδονία.
Η Ρετσίνα είναι ένα από τα πιο γαστρονομικά κρασιά όχι μόνο του ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου αμπελώνα. Η ένταση και η πολυπλοκότητά της την καθιστούν ιδανική για τραπέζια με πολλές και διαφορετικές γεύσεις — ακριβώς όπως τα ελληνικά οικογενειακά τραπεζια. Από παστά ψάρια και ωμά θαλασσινά, μέχρι πικάντικα τυριά και τηγανητά πιάτα, η Ρετσίνα αποδεικνύει την ευελιξία της. Είναι το κρασί που μπορεί να συνοδεύσει πιάτα που σε άλλες περιπτώσεις θα δυσκόλευαν άλλα στυλ κρασιών από τον ελληνικό αμπελώνα.
Στην ουσία, η Ρετσίνα δεν είναι απλώς ένα παραδοσιακό κρασί: είναι η γεύση της ελληνικής ιδιοσυγκρασίας. Η ύπαρξη της και η εξέλιξη της στον Ελλαδικό χώρο μόνο τυχαία δεν είναι, αφού ουσιαστικά αντιπροσωπεύει τις γεύσεις και τα αρώματα της ελληνικής γης. Η νέα γενιά παραγωγών την προσεγγίζει με σεβασμό στην ιστορία, αλλά και με τη φιλοδοξία να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές της στο σήμερα. Με προσεγμένο αμπελώνα, διακριτική χρήση φρέσκιας ρητίνης και τεχνογνωσία στην οινοποίηση, δημιουργούν κρασιά που δεν επαναπαύονται στη νοσταλγία, αλλά επαναδιατυπώνουν το στυλ με ουσία και στόχευση. Η Ρετσίνα επιστρέφει — όχι ως ανάμνηση, αλλά ως ζωντανή έκφραση της ελληνικής οινικής ταυτότητας.






























































