Σαντορίνη
Οι αμπελώνες στην Σαντορίνη συγκεντρώνονται κυρίως στο νότιο και νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού, σε εδάφη ηφαιστειακής προέλευσης (θηραϊκή γη, λάβα, ελαφρόπετρα), αμμώδους σύστασης, με μηδενική σχεδόν υδατοχωρητικότητα και οργανική ύλη, εξ ου και η απουσία φυλλοξήρας από το σαντορινιό αμπελώνα (ηφαιστειακά αμπελοτόπια).
Οι λευκές ποικιλίες κυριαρχούν στον αμπελώνα στη Σαντορίνη, με σημαντικότερο το Ασύρτικο (7.000 στρέμματα) και επόμενο σε σημασία το αρωματικό Αηδάνι. Η εξαιρετικά χαμηλή γονιμότητα (και ιδιαίτερα τα χαμηλά επίπεδα καλίου) στο έδαφος, φαίνεται να συντελούν και στην υψηλή οξύτητα των σταφυλιών του Ασύρτικου, κατά την πλήρη ωρίμασή τους. Το κλίμα είναι ξηρό, με μόλις 350mm βροχής ανά έτος και ελάχιστη το καλοκαίρι, αλλά η γειτνίαση με τη θάλασσα και οι μόνιμα πνέοντες υγροί άνεμοι μειώνουν τις ημερήσιες θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Στις συνθήκες αυτές του αμπελώνα στη Σαντορίνη, οι αμπελουργοί του νησιού διαμορφώνουν τα πρέμνα στο παραδοσιακό «καλάθι» («κουλούρα», «πανέρι» ή «αμπελιά»), για προστασία του σταφυλιού από τον άνεμο και την άμεση ηλιακή ακτινοβολία. Οι μέσες στρεμματικές αποδόσεις δεν ξεπερνάνε τα 300-350 κιλά ανά στρέμμα και ο τρύγος ξεκινά, συνήθως, κατά το πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου, με πιο όψιμη την περιοχή του Πύργου, που βρίσκεται στο μεγαλύτερο υψόμετρο του νησιού (350μ.), όπου παράγονται σταφύλια με το υψηλότερο αρωματικό δυναμικό.