Ο οίνος στον Ιπποκράτη (περ. 460-360 π.Χ.) και την ιατρική του ήταν ένα εν χρήσει θεραπευτικό μέσο. Ο επονομαζόμενος και «πατέρας της ιατρικής» ερεύνησε τη φύση του κρασιού και έδινε οδηγίες για τον τρόπο κατανάλωσής του. Το συνιστούσε με νερό (κεκραμένο οίνο, δηλαδή κρασί), για την προστασία του νερού από μικροοργανισμούς. Έχοντας φιλοσοφική παιδεία και βαθιές θεραπευτικές γνώσεις, προέτρεπε προς συνετή και υπό προϋποθέσεις κατανάλωση κρασιού (λελογισμένη κατανάλωση), ό,τι δηλαδή δημοσιεύεται και ανακοινώνεται σήμερα από την ιατρική επιστημονική κοινότητα.