Την εποχή του θανάτου του Μεγάλου Αλεξάνδρου (323 π.Χ.) παρουσιάζεται εξαιρετική άνθηση οινοπαραγωγής στο νότο. Για την ακρίβεια, η ελληνική οινοπαραγωγή και το οινεμπόριο είχαν ήδη μεταφερθεί προς εκείνη την περιοχή του τότε γνωστού κόσμου. Άλλωστε, οι λιγοστοί σε παραγωγή και πανάκριβοι οίνοι των μικρών νησιών του Αιγαίου δεν επαρκούσαν ούτε καν για τις ανάγκες των εκστρατειών που έκανε ο Μέγας Αλέξανδρος και ο στρατός του και πολύ περισσότερο, για τις αγορές που άνοιγαν. Έτσι, άρχισε μεγάλη οινοποιητική δραστηριότητα κυρίως σε Ρόδο, Κω, Κύπρο και Μικρά Ασία.