Το εθνικό τυρί της Ελλάδας, η φέτα, είναι ένα από τα πολλά τυριά με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), πράγμα που σημαίνει πως μπορεί να παράγεται μόνο στην Ελλάδα και μόνο σε ορισμένες συγκεκριμένες περιοχές: Μακεδονία, Θράκη, Ήπειρο, Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και Λέσβο. Βάσει νόμου, η φέτα παράγεται είτε από 100% πρόβειο γάλα, είτε από συνδυασμό πρόβειου και κατσικίσιου. Ωριμάζει είτε σε βαρέλια (παρότι όλο και λιγότεροι παραγωγοί φτιάχνουν φέτα ωριμασμένη σε βαρέλια), είτε σε δοχεία. Τα τελευταία χρόνια καταβάλλονται σημαντικές προσπάθειες για την παραγωγή οργανικής φέτας (η οποία στην Ελλάδα αναφέρεται συχνά ως βιολογική). Η φέτα στολίζει την εμβληματική ελληνική σαλάτα, αλλά είναι και από μόνη της εξαίρετο τυρί. Συνδυάζεται καλά, μεταξύ άλλων, με τομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες και κολοκύθια. Μπορεί να διαφέρει ως προς τη γεύση και την υφή από ήπια και κρεμώδης, έως έντονη και σκληρή, ανάλογα με τις μεθόδους παραγωγής, τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής και την εποχή.

 

 

Εκτός από τη φέτα, υπάρχουν περισσότερο από 60 ελληνικά τυριά διαφόρων περιοχών, με γεύση και υφή που κυμαίνεται από ξινή, μαλακή (που αλείφεται), έως πικάντικη και σκληρή, ακόμα και καπνιστή και με καβουρδιστή γεύση. Από αυτά, τα 20 είναι τυριά ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης), αλλά λίγα μόνο καταφέρνουν να περάσουν τα σύνορα της χώρας. Αυτά τείνουν να είναι τα πιο δημοφιλή επιτραπέζια τυριά. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται τα εξής:

 

• Το ήπιας γεύσης, ημίσκληρο κασέρι από πρόβειο γάλα, που ανήκει στην οικογένεια τυριών τύπου «pasta filata» και μοιάζει με το βαλκανικό κεσκεβάλ. Τα καλύτερα προέρχονται από τη Μακεδονία, ιδίως τον Σοχό, έξω από τη Θεσσαλονίκη.

 

• Η γραβιέρα, ένα υπέροχο, ήπιο προς πικάντικο τυρί, που παράγεται κυρίως από πρόβειο γάλα ή συνδυασμό πρόβειου και κατσικίσιου ή στα κυκλαδονήσια της Τήνου και της Νάξου, από αγελαδινό γάλα. Η κρητική γραβιέρα, από πρόβειο γάλα, είναι πιθανόν αυτή που κυκλοφορεί ευρύτερα.

 

• Το μανούρι, ένα υπέροχο κρεμώδες τυρί από ορό γάλακτος, που μοιάζει με την ιταλική ρικότα και είναι άριστο για μετά το γεύμα.

 

• Ένα άλλο γευστικό ελληνικό τυρί, που ταιριάζει πολύ με κάποια κόκκινα κρασιά, είναι το καπνιστό μετσοβόνε, σε σχήμα κορμού δέντρου, ωριμασμένο και καπνιστό και περιτυλιγμένο από κερί.

 

• Το λαδοτύρι Μυτιλήνης σε σχήμα φεσιού, ένα σκληρό τυρί που ωριμάζει σε ελαιόλαδο και συνοδεύεται ωραιότατα με κόκκινο κρασί.

 

Το ελληνικό γιαούρτι έχει γίνει ένα από τα πιο επιτυχημένα εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας. Είναι διάσημο σε όλο τον κόσμο για την παχύρρευστη κρεμώδη υφή του και την υπέροχα «ξινουλή» γεύση του. Κατά παράδοση, το ελληνικό γιαούρτι έμπαινε σε πήλινα μπολ και φτιαχνόταν από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα. Ήταν και παραμένει ιδιαίτερα έντονο, με παχιά κρεμώδη πέτσα στην επιφάνεια. Υπάρχουν αρκετοί τύποι ελληνικού γιαουρτιού, που ξεχωρίζουν από το είδος του γάλακτος παραγωγής τους (πρόβειο, κατσικίσιο, αγελαδινό) και το πάχος τους, το οποίο καθορίζεται από το αν το γιαούρτι είναι στραγγιστό ή όχι, συνήθως σε ειδικές σακούλες, έως ότου δέσει σε κρέμα. Το ελληνικό γιαούρτι είναι ένα από τα συστατικά που χαρίζουν στο τζατζίκι τη χαρακτηριστική γεύση και βέβαια τη βελούδινη υφή του. Χρησιμοποιείται ως συνοδευτικό για πικάντικα πιάτα με κρέας και ορισμένες αλμυρές πίτες, όπως επίσης και στη θέση της μπεσαμέλ σε ορισμένα πιάτα με κρέας που ψήνονται στο φούρνο. Πάνω απ’ όλα, όμως, μπορεί να αποτελέσει ένα κλασικό πρόγευμα, μαζί με ελληνικό μέλι ή ένα παραδοσιακό και ελαφρύ βραδινό, σερβιρισμένο σκέτο ή με λίγο ψωμί.