Η Σητεία της Κρήτης λίγους αντιπάλους έχει σε θέματα οινικής ιστορίας, αφού εκεί, στο ανάκτορο του Κάτω Ζάκρου βρέθηκαν οινοποιήσημα σταφύλια ηλικίας αρκετών χιλιάδων ετών! Η φήμη όμως της περιοχής για την παραγωγή κρασιών υψηλής ποιότητας συνεχίστηκε και πολύ αργότερα, αφού υπάρχουν μαρτυρίες ότι ο Λούκουλλος από εκεί προμηθευόταν κρασί και το μετέφερε στη Ρώμη για τα λουκούλλεια γεύματά του! Αν και κάποια στιγμή η καλλιέργεια του αμπελιού παρήκμασε, σήμερα, η ιστορική περιοχή της Σητείας ξαναμπαίνει δυναμικά στον οινικό χάρτη των σύγχρονων κρασιών της Ελλάδας, με αιχμή του δόρατος τα ερυθρά γλυκά κρασιά από τη σκουρόχρωμη ποικιλία Λιάτικο.
Φυτεμένο στις πλαγιές της νότιας και ανατολικής ακτογραμμής της Κρήτης, σε αμπελώνες που ξεκινούν από τη θάλασσα και σκαρφαλώνουν σε υψόμετρο 600 μέτρων, το Λιάτικο προτιμάει εδάφη πλούσια σε άργιλο, ασβέστη και άμμο. Σε αυτά ωριμάζει ιδανικά προς το τέλος του Ιουλίου, γεγονός στο οποίο οφείλει και την ονομασία του (ιουλιάτικο – Λιάτικο). Οι λεπτόφλουδες ρώγες του μπορεί να διαθέτουν αρκετές τανίνες, όχι όμως και χρωστικές και υψηλή οξύτητα. Έτσι, η «αρχαία» αυτή ποικιλία είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή για την παραγωγή επιδόρπιων κρασιών. Τα γλυκά κρασιά ΠΟΠ Σητεία, παράγονται από σταφύλια που απλώνονται στον ήλιο (λιαστά σταφύλια) –τουλάχιστον στις αξιόλογες εμφιαλώσεις– έτσι ώστε τα σάκχαρά τους να φθάσουν κοντά στα 400 γραμμάρια ανά λίτρο. Η ερυθρή οινοποίηση και η ωρίμαση σε βαρέλι ολοκληρώνουν το χαρακτήρα των ασυνήθιστων αυτών γλυκών κρασιών, με την ένδειξη «Σητεία».
Φτωχά σε χρωστικές και ευοξείδωτα στο χρώμα, τα ερυθρά γλυκά κρασιά της Σητείας αποκτούν εύκολα κεραμιδί χρώμα. Το μπουκέτο είναι ένα πραγματικό ποτ-πουρί αποξηραμένων κόκκινων φρούτων, κυδωνιού, λουλουδιών, γλυκών μπαχαρικών και δέρματος. Όσο για τη γεύση, αυτή είναι γεμάτη με την αγριάδα και τη θέρμη των απόκρημνων πλαγιών του Λιβυκού πελάγους.
Ακόμα ανεξερεύνητα και σπάνια, τα γλυκά κρασιά από την ιστορική Σητεία και το αρχαίο Λιάτικο θα γεμίσουν με ευρωπαϊκό ή μάλλον κρητικό αέρα τα ποτήρια αυτών που τοποθετούν την αυθεντικότητα και την άποψη στις ανώτερες βαθμίδες των οινογνωστικών τους προτεραιοτήτων.